ಕೆಲವು ಪದಗಳು ಕಿವಿಗೆ ಬೀಳುತ್ತಲೇ ತಲೆಯಲ್ಲಿ ಪದಗಳನ್ನಾಡಿಸುತ್ತದೆ. ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಸ್ನೇಹಿತರೊಬ್ಬರು Resilience Project ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳುವಾಗ ಏನೇನೆಲ್ಲಾ ಆಲೋಚನೆಗಳು ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಬಂತು. ಕುತೂಹಲದಿಂದ ಇದಕ್ಕೆ ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಏನಂತಾರೆ ಅಂತ ಹುಡುಕಿದೆ. Resilience ಎಂದರೆ ಸ್ಥಿತಿಸ್ಥಾಪಕತ್ವ ಅಂತ. ಹೆಚ್ಚು ಕಮ್ಮಿ ಆಂಗ್ಲದಷ್ಟೇ ಕಾಂಪ್ಲಿಕೇಟೆಡ್ ಪದದಂತೆ ಕೇಳಿಸಿದರೂ ಅದನ್ನು ತುಂಡು ಹಾಕಿದ ಮೇಲೆ ಇನ್ನಷ್ಟು ಆಲೋಚನೆಗಳು ಬಂದವು ಎಂದರೆ ಸುಳ್ಳಲ್ಲ. ಮೊದಲಿಗೆ Resilience ಪದದ ಅರ್ಥ ಏನು ಅಂತ ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳೋಣ. ಕುಗ್ಗಿಹೋದ ಸನ್ನಿವೇಶದಿಂದ ಮೇಲೆದ್ದು ಬರುವುದು ಅಂತ. ಸ್ನೇಹಿತರು ಹೇಳಿದ ಪ್ರಾಜೆಕ್ಟ್'ನಲ್ಲಿ ಈ Resilience ಎಂಬುದು ಒಂದು ಐಟಿ ಪ್ರಾಜೆಕ್ಟ್ ಕುರಿತು. ಏನೋ ವ್ಯತ್ಯಾಸವಾಗಿ ಕಾಲೆತ್ತುಕೊಂಡ Server ಅನ್ನು ಮತ್ತೆ ಯಥಾಸ್ಥಿತಿಗೆ ತರುವುದು ಅಂತ. ಕಾಲೆತ್ತುಕೊಂಡ ಮುಂಚಿನ ಉತ್ತಮ ಸ್ಥಿತಿಗೆ ಮರಳಿ ಸ್ಥಾಪನೆಗೈಯುವುದೇ ಈ ಸ್ಥಿತಿಸ್ಥಾಪಕತ್ವ. ಇದೇನೋ ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ ಜಗತ್ತಿನ ವಿಷಯವಾಯ್ತು. ಆದರೆ ನಮ್ಮ ದಿನನಿತ್ಯದಲ್ಲಿ ಇಂಥವು ಎಲ್ಲಿ ಕಾಣಬಹುದು ಅಂತ ಆಲೋಚನೆ ಬಂದಲ್ಲಿ, ನಾವು ಕೇಳೋದೇ ಎಲ್ಲಿ ಕಾಣುವುದಿಲ್ಲ ಅಂತ ಹೇಳಿ ಅಂತ; ಅಷ್ಟೇ. ಹಾಗಂತ ಜೀವನದ ಎಲ್ಲೆಡೆ ಸ್ಥಿತಿಗತಿಗಳು ಮುಂಚಿನ ಹಾಗೆ ಆಗೋದಿಲ್ಲ. ಚಿಕ್ಕ ಉದಾಹರಣೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡರೆ ಏಕಲವ್ಯ ಬೆರಳನ್ನು ಕತ್ತರಿಸಿಕೊಟ್ಟ ಮೇಲೆ ಮತ್ತೆ ಅವನ ಬೆರಳು ಮೊದಲಿನಂತೆ ಬೆಳೆದು ನಿಲ್ಲಲಿಲ್ಲ. ಕಣ್ಣಪ್ಪನಿಗೆ ಮತ್ತೆ ಕಣ್ಣುಗಳು ಬಂದವು ಸರಿ. ಭಕ್ತ ಕುಂಬಾರನ ಕಥೆಯಲ್ಲಿ ಅವನಾಗಿಯೇ ಕತ್ತರಿಸಿಕೊಂಡ ಹಸ್ತಗಳೂ ಮರಳಿ ಬಂದವು ಸರಿ. ಇಂಥದ್ದೇ ಉದಾಹರಣೆಗಳು ಜೀವಿಗಳಲ್ಲಿ ಇದೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಮಣ್ಣುಹುಳ ಅಥವಾ ಎರೆಹುಳ. ಒಂದು ಎರೆಹುಳು ಎರಡು ಭಾಗವಾಗಿ ಕತ್ತರಿಸಿತು ಎಂದಾಗ ಅವು ಎರಡು ಜೀವಿಗಳಾಗಿ ತೆವಳಿ ಹೋಗುವುದಿಲ್ಲ. ಎರೆಹುಳುವಿನ ತಲೆ ಇರುವ ಭಾಗ ಬಾಲವನ್ನು ಮತ್ತೆ ಮೂಡಿಸಿಕೊಂಡು ಬೆಳೆಯಬಲ್ಲದು. ಮಿಕ್ಕ ಭಾಗ ಯಾವುದೋ ಹಕ್ಕಿ ಅಥವಾ ಇರುವೆಯ ಪಾಲು ಬಿಡಿ. ಎರೆಹುಳುವಿನಂತೆಯೇ ಒಂದು ಹಲ್ಲಿಯೂ ಸಹ ತನ್ನ ಕತ್ತರಿಸಿಹೋದ ಬಾಲವನ್ನು ಮತ್ತೆ ಬೆಳೆಸಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು. ಪುರಾಣ ಪುಣ್ಯಕಥೆಗಳಲ್ಲಿ ಇಂಥಾ ಸ್ಥಿತಿಸ್ಥಾಪಕತ್ವದ ಅಲ್ಲ ಮತ್ತು ಹೌದುಗಳು ಬಹಳಷ್ಟು ಸನ್ನಿವೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಕಾಣಬಹುದು. ಪಾರ್ವತೀಸುತನ ತಲೆಯನ್ನು ಈಶ್ವರನು ತಂದಾಗ ಅದು ಮತ್ತೆ ಹುಟ್ಟಿ ಬರಲಿಲ್ಲ. ಆನೆಯ ತಲೆಯೇ ಬೇಕಾಯ್ತು. ಯಕ್ಷಪ್ರಶ್ನೆಯ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಉದ್ದಟತನ ತೋರಿದ ನಾಲ್ಕೂ ಪಾಂಡವರು ಪ್ರಾಣವನ್ನೇ ಕಳೆದುಕೊಂಡರು. ಧರ್ಮರಾಯ ಇದ್ದುದರಿಂದ ಮಿಕ್ಕವರು ಬದುಕಿದ್ದು. ಪಾಂಡವ ಮತ್ತೆ ಪಂಚಪಾಂಡವರು ಅಂತ ಆಗಿದ್ದು ಸ್ಥಿತಿಸ್ಥಾಪಕತ್ವ. ಜರಾಸಂಧನ ವಿಷಯದಲ್ಲೂ ಇಂಥದ್ದೇ ನಡೆದಿತ್ತು. ಭೀಮಸೇನ ಪ್ರತೀಬಾರಿ ಜರಾಸಂಧನನ್ನು ಸೀಳಿ ಎಸೆದಾಗಲೆಲ್ಲಾ ಮತ್ತೆ ಬಂದು ಸೇರಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಯಥಾಸ್ಥಿತಿ ಸ್ಥಾಪನೆಯಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನ ದೆಸೆಯಿಂದಾಗಿ ಭೀಮಸೇನನು ಆ ನಂತರ ಸೀಳಿ ಉಲ್ಟಾ ಎಸೆದ ಮೇಲೆ ಅವನು ಹುಟ್ಟಿದಾಗಿನ ಸ್ಥಿತಿಸ್ಥಾಪನೆಯಾಗಿ ಜಗತ್ತು ನಿರಾಳವಾಯ್ತು. ಆದರೆ ರಕ್ತಬೀಜಾಸುರನ ಕಥೆ ಕೊಂಚ ಭಿನ್ನ. ದೇಹಕ್ಕೆ ಗಾಯವಾಗಿ ರಕ್ತದ ಹನಿ ಕೆಳಕ್ಕೆ ಬಿದ್ದರೆ ಅಲ್ಲಿ ಇನ್ನೊಬ್ಬ ರಕ್ಕಸ ಹುಟ್ಟಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. Resilience ಎಂಬುದು ಇಲ್ಲಿ ಬೇರೆ ರೂಪವನ್ನೇ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಅಮೆರಿಕವು ಜಪಾನ್‌ನ ಹಿರೋಷಿಮಾ ಮತ್ತು ನಾಗಸಾಕಿ ಮೇಲೆ ದಾಳಿ ಮಾಡಿದಾಗ ಆ ನಗರಗಳು ಧೂಳೀಪಟವಾದವು. ಹಾಗಂತ ಅವು ಹಾಗೆಯೇ ಉಳಿದು ಹೋಗಲಿಲ್ಲ. ಬದಲಿಗೆ ಫೀನಿಕ್ಸ್ ಪಕ್ಷಿಯಂತೆ ಮರುಹುಟ್ಟು ಪಡೆದು ಎದ್ದು ನಿಂತು ಜಗತ್ತೇ ಅಚ್ಚರಿಯಿಂದ ನೋಡುವಂತೆ ಬೆಳೆದು ನಿಂತಿವೆ. ಇಂಥದ್ದೇ ಉಲ್ಲೇಖ ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್ 11ರ ನ್ಯೂಯಾರ್ಕ್ ದಾಳಿಯಲ್ಲೂ ಕಾಣಬಹುದು. ಆ ಸನ್ನಿವೇಶದಲ್ಲಿ ಇಡೀ ದೇಶದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯೇ ಅಲ್ಲೋಕಲ್ಲೋಲವಾಯ್ತು ನಿಜ. ಮತ್ತೆ ಮರುಹುಟ್ಟು ಪಡೆದದ್ದು ಸುಳ್ಳಲ್ಲ. ನಮ್ಮಲ್ಲೇ 26/11 ರ ಮುಂಬೈ ದಾಳಿಯೂ ಅಷ್ಟೇ. ದಾಳಿ ಆಯ್ತು ಅಂತ ಮುಂಬೈ ನಗರ ಗರ ಬಡಿದು ನಿಂತು ಹೋಗಲಿಲ್ಲ. ಸಡ್ಡು ಹೊಡೆದು ನಿಂತು ಮುಂದುವರೆದಿದೆ. ಒಂದು ಒಳಿತು ಅಂತ ಇದ್ದ ಕಡೆ ಅದರ ಮೇಲೆ ದಾಳಿ ಇದ್ದೇ ಇರುತ್ತದೆ. ಇದಕ್ಕೆ ನಾವೂ ನೀವೂ ಕೂಡಾ ಹೊರತಲ್ಲ. ಫೀನಿಕ್ಸ್ ಪಕ್ಷಿ ಎಂಬುದು ಒಂದು ಕಲ್ಪನೆ. ಈ ಪಕ್ಷಿ ಬೂದಿಯಾಗಿ ಉರಿದು ಬಿದ್ದು ಮತ್ತೆ ಅದೇ ಬೂದಿಯಿಂದ ಹುಟ್ಟಿ ಎದ್ದುಬರುತ್ತದೆ ಎಂಬುದು ಒಂದು ಕಾಲ್ಪನಿಕ ಕಥೆ. ಪುನರಪಿ ಜನನಂ, ಪುನರಪಿ ಮರಣಂ ಎಂಬುದಕ್ಕೆ ಫೀನಿಕ್ಸ್ ಪಕ್ಷಿ ಒಂದು ಉದಾಹರಣೆ. ಈ ಫೀನಿಕ್ಸ್ ಪಕ್ಷಿಗೂ ಮಾನವರಿಗೂ ಬಹಳ ಸಾಮ್ಯತೆ ಇದೆ. ಹೇಗೆ ಒಂದು ಫೀನಿಕ್ಸ್ ಪಕ್ಷಿ ತಾ ಬಿದ್ದು, ಬೂದಿಯಾಗಿ, ಮೇಲೆದ್ದು ಬರುವುದೋ ಅಂತೆಯೇ ಒಬ್ಬ ಮಾನವ ತಾ ಬಿದ್ದು, ಅದರಿಂದ ಕಲಿತು, ಮತ್ತೆ ಗೆಲುವಿನಿಂದ ಮೇಲೆದ್ದು ಬರುತ್ತಾನೆ. ಇಂಥಾ ಉದಾಹರಣೆಗಳು ನಮ್ಮ ನಮ್ಮಲ್ಲೇ ಇದೆ ಮತ್ತು ಸಾಕಷ್ಟು ಕಂಡು ಕೇಳಿಯೂ ಇದ್ದೇವೆ. ವಿಕ್ಟರ್ ಫ್ರಾಂಕಿ ಎಂಬಾತ ಹೇಳುತ್ತಾನೆ "ಸೋತು ಬಿದ್ದು ಎದ್ದು ಬಂದವನು, ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಸೋಲನ್ನೇ ಕಾಣದವನಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಮಾನಸಿಕವಾಗಿ ಧೃಡವಾಗಿರುತ್ತಾನೆ". ಕೆಲವೊಂದು ಕಂಪನಿಗಳಲ್ಲಿ ಇದೊಂದು ಮಾನದಂಡವೇ ಆಗಿರುತ್ತದೆ. ಸಂದರ್ಶನದಲ್ಲಿ ಕೇಳುವ ಸಾಮಾನ್ಯ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದು "ನಿನ್ನ ಹಿಂದಿನ ಪ್ರಾಜೆಕ್ಟ್‌ಗಳಲ್ಲಿ ಯಾವ ಸೋಲನ್ನು ಅನುಭವಿಸಿದ್ದಿ ಮತ್ತು ಅದರಿಂದ ಹೇಗೆ ಗೆದ್ದು ಬಂದಿದ್ದು?" ಅಂತ. ಅಭ್ಯರ್ಥಿಯು "ನಾನು ಯಾರು ಗೊತ್ತಾ? ಸೋಲನೆಂದು ಕಾಣದಂಥ ವೀರ ಪಾರ್ಥನು" ಅಂತ ನುಡಿದರೆ ಆ ಅಭ್ಯರ್ಥಿಗೆ ಕೆಲಸ ಸಿಗುವ ಸಂಭವನೀಯತೆ ಕಡಿಮೆ. ಸೋತವರಿಗೆ ಗೊತ್ತು ಹೇಗೆ ಗೆದ್ದು ಬರಬೇಕು ಅಂತ. ಸೋಲನ್ನೇ ಕಾಣದವ ಸೋತರೆ ಅವನಿಗೆ ಮುಂದೆ ದಾರಿಯೇ ಕಾಣದಂತಾಗಿ ಹೋಗಬಹುದು. ಸೋಲುವುದು ಅಥವಾ ಬೀಳುವುದು ದೊಡ್ಡ ವಿಷಯವಲ್ಲ. ಆದರೆ ಆ ಸೋಲಿನಿಂದ ಎದ್ದು ಗೆದ್ದು ಬರುವುದು ದೊಡ್ಡದು. ಸೋಲನ್ನು ಜೀವನದ ಕೊನೆ ಎಂದು ಭಾವಿಸದೇ ಅದನ್ನು ಸವಾಲಾಗಿ ಸ್ವೀಕರಿಸಿ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಮುನ್ನೆಡೆಯುವುದನ್ನು ಕಲಿತು ಬಾಳಬೇಕು.
from India & World News in Kannada | VK Polls https://ift.tt/3j1YdIW
